اینها شامل عطرها، ضد آفتاب ها، پاک کننده های پوست، محصولات مراقبت از مو، دئودورانت ها، ضد عرق ها، محصولات آرایشی مو، محصولات آرایشی رنگی و محصولات آرایشی ناخن است.

بیشتر مردم عوارض کمی از این محصولات را تجربه می کنند. این مشکلات می تواند یا از اولین استفاده ها یا بعد از سالها مصرف رخ دهد. مردم معمولا می دانند کدام محصولات باعث مشکل می شوند؛ اما واکنش های شدید ممکن است نیازمند مهارت های یک متخصص پوست باشد.

موارد آرایشی چشم

پلک حساس ترین قسمت پوست بدن است. مواد آرایشی چشم شامل سایه چشم، خط چشم و ریمل است. سایه چشم، کمتر مخرب است. مواد آرایشی حاوی آب(محلول یا قابل شست و شو ) راحت تر پاک می شوند. شست و شو و مالش جدی چشم برای پاک کردن آرایش چشم لازم است که ممکن است مخرب باشد. اغلب مواد آلرژی زا و مخرب می توانند با تماس چشم با انگشت به چشم وارد شوند.

مواد آرایشی چشم نباید بین افراد مشترک باشد و بهتر است هر 4 – 3 ماه عوض شود زیرا امکان آلودگی باکتریایی وجود دارد.

ماسک های پوست

این ماسک ها که عمدتا از میوه ها ساخته می شوند علاوه بر وقت بر بودن آنها ممکن است به دلیل مواد سازنده حساسیت پوستی ایجاد کنند و در مواردی نیز امکان ایجاد حساسیت به نور آفتاب نیز وجود دارد؛ به همین دلیل کرم های مرطوب کننده بهتر است جایگزین این ماسک ها شوند.

اسیدهایی که در میوه های موجود در این ماسک های زیبایی وجود دارد ممکن است موجب ایجاد حساسیت پوستی شود.

پوست بدن انسان دارای قدرتی است که می تواند تا 600 برابر حجم خود مایع جذب کند به همین دلیل است که پس از استحمام پوست متورم می شود و پس از مدتی به حالت طبیعی خود باز می گردد. ماسک های زیبایی نیز با همین روش موجب طراوت آنی و رضایتبخش پوست می شوند؛ اما پس از مدتی به دلیل اینکه لایه های مرده شاخی پوست که در سطح پوست قرار دارند مایع جذب شده را از دست دادند پوست به حالت اول باز می گردد.

سشوار

یکی از مسائلی که به صورت روزمره با آن درگیر هستیم خشک کردن موها است. زندگی پر سرعت امروزه باعث شده ما سریعترین و راحت ترین راه را انتخاب کنیم ولی روش صحیح چیست؟

بهترین و بی ضررترین راه برای خشک کردن موها آن است که پس از آبگیری موها با یک حوله نخی اجازه بدهیم در هوای آزاد خشک شود.

ولی این راه همیشه عملی نیست و بسیاری از افراد به دلایل مختلف مثل کمبود وقت، عجله، سردی هوا و سرما خوردگی ترجیح می دهند که از دستگاه های خشک کن برقی استفاده کنند. سشوار رایج ترین وسیله خشک کننده مو است، ولی استفاده غلط از این وسیله می تواند آسیب زیادی به ساقه مو و حتی پوست سر وارد کند. بنابراین رعایت نکات زیر هنگام استفاده از سشوار لازم است.

 از درجه حرارت کم و سرعت ملایم استفاده شود. حرارت بیش از 50 درجه باعث آسیب رسیدن به موها می شود.

 سشوار باید از فاصله دور (حداقل 6 تا 12 سانتی متری) به سر گرفته شود.

 جریان هوا از سطح موها گذرانده شود و به پوست سر و ریشه موها مستقیما دمیده نشود.

 یک دسته مو بیش از چند ثانیه هوا نخورد و جای آن به طور مکرر عوض شود.

 موها به طور کامل خشک نشود زیرا برای این که نرم و قابل انعطاف باشد نیاز به مقداری رطوبت دارد.

 در مورد موهای آسیب دیده باید احتیاط بیشتری صورت گیرد و ضمن استفاده از حالت دهنده مو از درجه کم سشوار استفاده شود.

برس مو

برس زدن راه مناسبی برای برطرف کردن گرد و غبار و آشغال های داخل مو و همچنین برطرف کردن مواد آرایشی و سلول های سطحی مرده از پوست سر است و باعث تمیز شدن موها می شود.

برس زدن باعث می شود تا چربی پوست سر به همه جای سطح موها منتشر شود و آن را درخشان و خوش حالت کند.

از سوی دیگر برس زدن برای باز کردن موهای در هم فرو رفته ملایم تر از شانه کردن است ضمن اینکه باعث مرتب شدن موها می شود.

برخی از نوشته های غیر علمی ادعا می کنند که مثلا «روزی صد بار برس به موها بزنید یا در هر طرف سر 50 بار بزنید چرا که باعث افزایش جریان خون سر و جلوگیری از ریزش مو می شود و...» باید دانست هیچ مدرک مستند و علمی تایید کننده این سخنان نیست و این مطلب صرفا یافته ذهن خود اشخاص است.

بر عکس برس کشیدن بیش از حد می تواند باعث آسیب رسیدن به ساقه مو و شکستن آن یا ایجاد موخوره شود. ضمن اینکه برس زدن زیاد و شدید پوست سر را نیز تحریک می کند و به آن آسیب می رساند. بنابراین برس زدن باید در حد معقول و کافی مثلا در محدوده 10 تا 20 حرکت ملایم انجام شود.

بهتر است موقع برس زدن، موها خشک باشد چرا که موهای خیس، خیلی نرم هستند و قابلیت ارتجاعی آنها بیشتر است و موقع برس زدن ممکن است گره بخورد و به ساقه آن آسیب برسد.

برای مرتب کردن موهای خیس، استفاده از شانه های دارای دندانه های درشت، لبه نرم و نوک کند، بهتر از برس است. ضمن اینکه بهتر است صبر کنیم تا موها خشک شود و سپس آنها را برس بزنیم.

در مورد انتخاب برس یا شانه، تنها یک قانون وجود دارد و آن این که طوری باشد که به موها آسیب نرساند.

برای افرادی که روزانه فقط چند بار برس می کشند و این کار را نیز با ملایمت انجام می دهند نوع برس زیاد مهم نیست.

تاثیر کوتاه کردن مو بر رشد آن

برخی افراد با این فکر که تراشیدن موها باعث افزایش رشد و استحکام موها می شود و تعداد آن را زیاد می کنند. سوال این است که آیا تراشیدن موها تاثیر واقعی در رشد و افزایش موها دارد؟

پاسخ منفی است و تراشیدن تنها باعث قطع ساقه مو می شود و نقشی در جلوگیری از ریزش مو یا افزایش تعداد موها ندارد. البته 2 نکته در این مورد قابل ذکر است؛ یکی اینکه نوک موهای بلند آن طور به طور ناگهانی قطع شده و حالت زبر و برنده پیدا می کند که به نظر می رسد موها ضخیم تر شده است در حالی که قطر واقعی آن تغییری نکرده است.

نکته دوم آن که کوتاه کردن موها باعث کاهش آسیب های محیطی به ساقه مو می شود و در نتیجه در مواقعی که ریزش مو ناشی از کشش یا شکستن ساقه مو باشد کمک می کند.

تراشیدن مو از ته

تراشیدن مو باعث تحریک موها به وارد شدن به فاز رشد می شود؛ اما این مسئله در درازمدت تاثیری در افزایش موها ندارد. تعداد دفعات اصلاح موها بستگی به چند عمل دارد؛ یکی مدل مویی که انتخاب می شود مثلا بسته به اینکه مدل موهای بلند یا کوتاه انتخاب شود. دیگر سرعت رشد موها، چرا که رشد موها در بعضی افراد کندتر و در برخی سریعتر است. عامل دیگر، وضعیت های خاصی است که برای موها ایجاد می شود مثلا کسی که دچار موخوره می شود باید هر چه زودتر آن را از قسمت 2 شاخه شده کوتاه کند تا به سمت ابتدایی مو گسترش پیدا نکند یا شخصی که دچار آسیب شدید موها شده بهتر است آن را کوتاه کند تا شکستن موها کمتر شود.

کوتاه کردن موها

کوتاه کردن مو جزئی از نظافت شخصی مو محسوب می شود. داشتن موهای مرتب و اصلاح شده نشانه نظم و انضباط در زندگی است. مقید بودن به اصلاح مرتب موها به عنوان جزئی از برنامه حساب شده زندگی می تواند فرد را در انجام بقیه امور شغلی، اجتماعی و خانوادگی تابع نظم و قانون کند. شکل و فرم اصلاح مو در زن و مرد متفاوت و تا حدود زیادی تابع فرهنگ جامعه و مد روز است. فرم موها می تواند نشان دهنده اعتقادات مذهبی، افکار سیاسی، رفتارهای ضد اجتماعی، وضعیت های روانی و گاهی اوقات داشتن موقعیت های خاص مثل سربازی، زندانی و... باشد.

هنگامی که شما با شخصی برخورد می کنید از روی مدل موهای او تا حد زیادی به افکار، عقاید و موقعیت اجتماعی وی پی می برید.

در آقایان در دوران نوجوانی و اوایل جوانی که هنوز شخصیت فرد به طور کامل شکل نگرفته است، مدل موها به طور مکرر عوض می شود و هر روز هوس یک مد تازه جلوه می کند که متناسب با حال و هوای این دوران از رشد است. به تدریج اوایل میانسالی یک شکل ثابت در فرم موها اعم از موی سر، ریش و سبیل ایجاد می شود که معمولا همین شکل تا مدت طولانی و حتی تا آخر عمر حفظ می شود.

در خانم ها در تمام دوران زندگی و حتی در دوران سالمندی بهتر است تنوع در مدل، فرم و رنگ موها حفظ شود و هر چند ممکن است یکی دو نوع بهتر با قیافه شخص متناسب باشد؛ ولی وجود تنوع می تواند در بهبود روابط و استحکام خانواده کمک کند و به طور کلی اهمیت دادن به اصلاح و آرایش مرتب نقش مهمی در تحکیم روابط زن و شوهر باشد.

ناخن های کاشته شده

استفاده طولانی مدت از ناخن های کاشته شده از آماده مصرف گرفته تا ناخن کاشته شده برای استفاده طولانی مدت می تواند باعث واکنش های دردناک و شدید شامل عفونت پوست اطراف ناخن ها، شل شدن ناخن ها و درماتیت شود. خانم هایی که از ناخن های مصنوعی و کاشته شده استفاده می کنند برای زمان طولانی مدت ممکن است مشاهده کنند که ناخن های طبیعی انها نازک تر و مات تر شده است. متخصصان پوست پیشنهاد می کنند ناخن های مصنوعی هم 3 ماه یک بار برداشته شوند و اجازه داده شود ناخن های طبیعی استراحت کنند.

ناخن های زیبا و محکم

یکی از بخشهای مهمی که به عنوان یکی از نشانگرهای سلامت بدن عمل می کند ناخن ها هستند.در بسیاری از موارد بروز در تغییر شکل،رنگ، قوام و سایر خصوصیات ناخن می تواند نشانه بروز بیماری جدی در سایر ارگان های حیاتی بدن باشد، البته این مسئله کلی نیست و در بعضی موارد در اثر عوارضی که روی ناخن ایجاد می شود، تغییراتی بروز می کند.

عمل اصلی ناخن در انسان مراقبت از انگشتان و کمک به فعالیت های حرفه ای است. سلامت ناخن از دیدگاه زیبایی بسیار با اهمیت است. از طرفی وضعیت ناخن می تواند نشانه ای از موقعیت اجتماعی فرد باشد.

ناخن ها به طور عمده از کراتین ساخته می شوند که در واقع پروتئین مو و پوست نیز هستند. اگر چه ناخن دارای شکل ویژه ای از کراتین است، که به نام «کراتین سخت» معروف بوده و مشابه ترکیبات شیمیایی شاخ حیوانات است. به علاوه ناخن دارای مقادیر کمتری کلسیم، آهن و روی نیز هست.

مراقبت کلی از ناخن ها

 ناخن نباید به عنوان یک ابزار عمل کند (از جمله باز کردن در قوطی و ...) ناخن های بلند بیشتر در معرض آسیب هستند، بنابراین بلند کردن زیاد ناخن ها ایده خوبی نیست.

 از تیز کردن ناخن ها باید اجتناب کرد.

 تماس مکرر با آب می تواند باعث خشکی و آسیب ناخن شود. ناخن ها شکننده شده و انتهای آنها ترک می خورد. هنگام شست و شو خصوصا با مواد شیمیایی بهتر است از دستکش استفاده شود.

 کوتاه کردن ناخن ها باید به گونه ای باشد که گوشه های ناخن را حفظ کرده و خط رویش ناخن را به شکل مستقیم درآورد. کوتاه کردن غلط ناخن ها یکی از علل فرو رفتن گوشت به داخل ناخن (in growing nail) است، که باعث نفوذ دردناک بافت اطراف ناخن به کناره ناخن می شود.

 یکی از شایع ترین مشکلات ناخن بد شکلی آن است که می تواند نشانه ای از مشکلات داخلی باشد یا ناشی از بدفرمی خود ناخن باشد. در بسیاری از موارد افراد سعی می کنند به شکلی ناخن را با ناخن های مصنوعی بپوشانند، در حالی که این مواد می تواند باعث بد شکلی دائمی ناخن شود. در بعضی از موارد بد شکلی ناخن ناشی از عفونت قارچی ناخن است. با مجودی که امروزه ترکیبات ضد قارچی متعددی وارد بازار شده است؛ ولی بعضی از عفونت های ناخن به درمان های معمول مقاوم هستند.

 مواد پاک کننده قوی یا قلیاها می تواند ناخن را دچار نرمی و تخریب تدریجی کند. حلال های آلی و روغن موتور نیز می تواند باعث نرم شدگی صفحه ناخن شود. روغن های معدنی باعث اونیکولیز (جدا شدن ناخن از بستر) و ضخامت زیر ناخن شود.

 عفونت کنار ناخن (پارونیشیا) به وسیله عوامل میکروبی متعددی ایجاد می شود افراد شاغل در آشپزخانه، باغبانها، کشاورزان و نوازندگان پیانو مستعد ابتلا به این بیماری هستند. فرم حاد آن اغلب در قصاب ها دیده می شود.

 ناخن ها بهتر است با صابون و برس تمیز شوند.مانیکور شدید و عقب زدن کوتیکول ناخن و نظافت کنار ناخن با وسایل آلوده ممکن است باعث عفونت حاد یا مزمن بافت کنار ناخن می شود.

 گوشه کردن کنار ناخن که در واقع شکسته شدن بخش سطحی پوست است به دلیل خشکی و خیس شدن زیاد دست حین کار و شست و شو یا به علت ناخن خوردن ایجاد می شود. بهتر است از دستکش های کار استفاده شود و توسط کرم های مرطوب کننده می توان از ایجاد آن پیشگیری کرد.

شست و شو و آراستگی مو

موها عوامل مهمی در زیبایی به شمار می آیند. برای زیبا شدن موها و جذابیت آن یکی از نکات اساسی نظافت مناسب موهاست.

نظافت موها نقش اساسی در سلامت جسمی و روحی هر فرد ایفا می کند. بی توجهی به موها باعث بروز انواع بیماری های جسمس نظیر بیماری های عفونی و انگلی و همچنین کسالت و افسردگی روحی می شود. نظافت و آراستگی موها باعث باعث شادابی و سرحال بودن فرد می شود و او را در انجام کارهای روزانه اش فعال تر می کند. طرز اصلاح و آرایش موها نشانگر فرهنگ و شخصیت افراد است و تاثیر زیادی در روابط متقابل اجتماعی می گذارد. بدون شک هر کسی در برخورد با فردی که موهای ژولیده و کثیف دارد تصویر یک انسان افسرده و بی حال را به خاطر می آورد و این امر در کیفیت برخورد با او تاثیر زیاد می گذارد. از طرفی خود شخص نیز با داشتن چنین قیافه ای احساس حقارت و شرمندگی می کند و تصویر ذهنی او از خویشتن (image self ) کاهش می یابد.

هدف از شست و شو موها آن است که آلودگی های آن برطرف شود و بنابر این دفعات شست و شو بستگی به چند عامل دارد که عبارتند از:

1.میزان چربی پوست سر

2.نوع شغل و فعالیت فرد

3.آلودگی محیط

4.مدل انتخاب مو

5.استفاده از مواد آرایشی

6.وجود بیماری پوستی خاص

بنابر این هر موقع که شما احساس کردید نیاز به شست و شوی موها دارید این کار را انجام دهید و مطمئن باشید که شست و شوی مکرر موها باعث ریزش دائمی موها نمی شود؛ ولی باید مواظب باشید که موها را بیش از حد ماساژ ندهید و باعث آسیب دیدگی ساقه مو نشوید چرا که می تواند باعث شکسته شدن موها شود (این مساله را نباید با ریزش واقعی موها از ریشه اشتباه گرفت )

هفته ای 3- 2 بار

به طور معمولی 3- 2 بار در هفته برای شست و شوی موها کافی است. تمیز کردن موها کار چندان سختی نیست، سطح موهای یک خانم در حدود 8 تا 4 متر مربع است و حساب کنید که پاک کردن چنین سطحی نیاز به چقدر آب و مواد شوینده دارد. آلودگی های مو با آب خالی برطرف نمی شود و به همین دلیل برای پاک شدن موها باید از مواد پاک کننده استفاده شود. مهمترین مواد پاک کننده موها، شامپو است. استفاده از شامپو باعث می شود آلودگی های مختلف مو به خوبی برطرف شود. معمولا توصیه می شود که در هر بار شست و شوی موها 2 دفعه شامپو زده شود. دفعه اول باعث برطرف شدن آشغال و آلودگی های محیطی و همچنین بیشتر مواد چرب می شود و دفعه دوم باقیمانده چربی و سلول های مرده را برطرف می کند. البته این مسئله تا حدودی بستگی به شدت آلودگی موها، کیفیت و مقدار شامپوی مصرفی و میزان خلوص دمای آب دارد و در افرادی که هر روز دوش می گیرند شاید همان یکدفعه کافی باشد.

این یک باور غلط است که هر قدر شامپو کف بیشتری داشته باشد موهای شما تمیز تر خواهد شد. کف شامپو فقط نوعی تاثیر روحی است. کف شامپو باید به حدی باشد که موهای کف سر را تمیز کند و کف معمولی برای شست و شو کافی است. تصویر ذهنی برخی از افراد این است که مو به نوع شامپوی مصرفی عادت می کند در حالیکه کوتیکول مو بخش مرده است و نمی تواند به ماده ای عادت کند. بنابراین اگر با شامپویی که مصرف می کنید مشکلی ندارید، نیازی به عوض کردن نیست.

سر در گمی در بازار شامپوها

هزاران نوع شامپو در بازار موجود است و هر هفته انواع جدیدی را به فروشگاه ها می رسانند. بهایی که برای شامپو می پردازید موضوع سلیقه شخصی است. اما لازم نیست برای به دست آوردن شامپوی خوب پول زیادی خرج کنید. همه شامپو ها حاوی ترکیباتی از عوامل فعال ( surfactant ) هستند که عمل نظافت را انجام می دهند و چرک، چربی و سایر زایدهای روی مو را از بین می برند، بنابراین باید همراه با کف آبکشی شوند. اکثر ترکیبات در نظر گرفته شده برای موهای چرب و معمولی حاوی انواع مختلفی سورفاکتافت هستند. شامپوی موی چرب در مقایسه با شامپوی موی خشک باید سورفاکتافتی با کیفیت بالای چربی زدایی داشته باشد. اما عملا مشکل است مصرف کنندگان اختلاف بین این شامپو ها را متوجه شوند. اگر موهایتان به نرم کننده احتیاج دارد از یک حالت دهنده پس از شامپو استفاده کنید نه از یک شامپوی حاوی حالت دهنده. مشکل است یک شامپو 2 عمل کاملا متضاد را با هم انجام دهد، موها را تمیز بکند و در عین حال لایه ای روی موها باقی بگذارد. به علاوه این پس مانده ها روی مو تجمع پیدا کرده و تشکیل چربی (  gareasis) می دهد.

گمان نکنید شامپویی که (غنی) و (غلیظ) تبلیغ شده بهتر است. هدف تولید کنندگان از افزودن مواد سفت کننده یا نرم کننده به فراورده های خود و غلیظ و غنی کردن آنها، زیبا تر کردن شکل ظاهری فراورده و بازاریابی آنهاست.

شامپوها

PH  شامپوها بین قلیایی متوسط تا اسیدی سبک تنظیم می شود تنها زمانی که شما باید نگران PH شامپو باشید وقتی است که موهای شما آسیب دیده اند. شامپوهای خنثی یا شامپو با PH  اسیدی سبک مو را کمتر متورم کرده و لایه خارجی کوتیکول را کمتر به هم می ریزد و این مسئله در موهای آسیب دیده مهم است. نهایتا شامپوی خوب وجود ندارد، چون موها متفاوت هستند و شامپوها مختلف. بهترین راه انتخاب کردن انواع شامپو و انتخاب مناسب ترین آنها است. نرم کننده های جدید محافظ خوبی برای مو هستند؛ اما آنقدر انواع مختلف و با ادعاهای گوناگون وجود دارد که اکثر مصرف کنندگان را گیج می کند. مسئله اساسی این است که هر نوع کاندیشنر حالت موها را ( مشروط ) خواهد کرد. همه آنها موها را نرم و مرتب کرده و به گره نخوردن موها کمک می کند، با الکترواستاتیک که موها را (پف) می کند مقابله کرده، به قدرت انعکاسی، درخشندگی و توان موهای خشک و آسیب دیده می افزاید.

روش درست شامپو زدن

ابتدا موهای خود را از هم باز کنید، سپس موها را زیر  موهای گرم (نه داغ) بگیرید تا خوب خیس شود و در ضمن ذرات درشت موجود در لا به لای موها برطرف شود. سپس مقداری شامپو (بستگی به بلندی موها، شدت آلودگی و نوع شامپو دارد) کف دست خود بریزید و آن را در تمام سطح موها پخش کنید. موها و پوست سر را با ملایمت ماساژ دهید. به طوری که همه قسمت ها به آن آغشته شود. صبر کنید کف شامپو 3 – 2 دقیقه بماند. (البته در مورد شامپوهای دارویی، این زمان معمولا طولانی تر است که بستگی به نظر پزشک متخصص دارد). سپس با آب فراوان موها را شست و شو دهید. بهتر است برای تکمیل شست و شو بار دیگر با مقدار کمتری شامپو موها را بشویید و به سرعت آن را آب بکشید.

می توان از صابون برای شست و شو استفاده کرد و در صورتی که آب مصرفی شما آب خالص باشد و ناخالصی در آن وجود نداشته باشد؛ اما در عمل( در بیشتر نواحی، آب سخت که دارای ترکیبات معدنی است استفاده می شود و وجود این ها با چربی موجود در صابون تداخل کرده باعث رسوب روی موها می شود و آنها را کدر می کند). در مورد شامپوها معمولا این مشکل وجود ندارد زیرا اغلب شامپوها (بیش از 90 درصد از آنها) از پاک کننده های ترکیبی ساخته شده اند که با آب سخت خیلی کم تداخل می کنند. به همین دلیل استفاده از شامپو بر صابون ترجیح دارد.

از زمان میلاد مسیح، ملوانان فنیقی فن صابون سازی را به سواحل مدیترانه بردند. در قرن اول میلادی بهترین صابون از چربی بز و خاکسترهای بدست آمده از چوب درخت آلش به دست می آمد. تا پایان قرن 18 صابون را از چربی حیوانی و خاکستر چوب تهیه می کردند. در همان موقع معلوم شد که می توان به جای خاکستر چوب از سود سوز آور که قلیای حاصل از نمک خوراکی است استفاده کرد. در همین زمان روغن های گیاهی نظیر زیتون، نخل، نارگیل، کنجد و سویا جانشین چربی های حیوانی شد.

چه صابونی مناسب پوست شماست؟

در صورتی که پوستی خشک دارید، به این معنی است که روی پوستتان به اندازه کافی سبوم (چربی طبیعی پوست) وجود ندارد. بهترین و سازگارترین نوع صابون برای شما صابون های ملایم و آبرسان است. این گونه افراد هرگز نباید از صابون های سخت که حاوی انبوهی از مواد معدنی و شیمیایی هستند استفاده کنند.ا

افرادی که پوست چرب دارند یعنی پوستشان بیش از حد سبوم تولید می کند و مستعد آکنه است می توانند از یک صابون آنتی باکتریال استفاده کنند. صابون های دارویی ضد آکنه نیز برای افرادی که پوست شان مستعد آکنه است مفید است البته به طور کلی بیش از دوبار شست و شو در روز توصیه نمی شود.

صابون صنعتی و صابون عطری

امروزه شوینده های غیر صنعتی به دلیل ایجاد خشکی کمتر پوست رواج بیشتری یافته اند. در صورتی که پوست معمولی دارید می توانید از صابون های صنعتی استفاده کنید. استفاده از صابون های مخصوص پوست های خشک یا چرب برای شما مناسب نیست. صابون های حاوی ذرات ریز چون ممکن است باعث آسیب و خراش پوست شوند، صابون های دارای PH  بسیار بالا یا بسیار پایین و صابون ها تجاری بدون مجوز ساخت برای شست و شوی صورت مناسب نیستند. صابون های عطری به دلیل خاصیت تحریک کنندگی پوست خصوصا در افرادی که پوست حساس دارند، مناسب نیست.

منبع مجله زندگی ایده آل